Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
«Μην στεναχωριέσαι», θα μου έλεγες αν ήσουν εδώ.
Πέθανες σήμερα ρε πατέρα – πώς να μην στεναχωριέμαι; «Ε, και λοιπόν;» θα μου έλεγες ξανά, «πέθανα, τι έγινε;». Κάπως έτσι φαντάζομαι τον φανταστικό μας διάλογο, αφού από εδώ και πέρα οι διάλογοί μας θα είναι μόνο φανταστικοί.
Θα μου λείψει το χιούμορ σου, θα μου λείψουν όλα όσα έχασες τα τελευταία χρόνια που σε έβλεπα να πηγαίνεις από το κακό στο χειρότερο. Θυμάσαι, τότε που μου διάβαζες Καρυωτάκη και η μαμά ανησυχούσε ότι θα γίνω μελαγχολική; Ε, και λοιπόν; (θα μου έλεγες ξανά). Δεν έλεγες και πολλά ρε πατέρα, δεν ήταν στο στιλ σου, ίσως γι’ αυτό να λάτρευες την ποίηση που με λίγες λέξεις, λέει πολλά. Ψάχνω για σένα ποίημα και σε βρίσκω παντού. Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία. Βλέπεις, ήξερες από τον Πόνο των Πραγμάτων και των Ανθρώπων. Ξέρω τι θα μου πεις ξανά, θα μου πεις «ε, και λοιπόν;». Για να μην στεναχωριέμαι. Θα μου πεις απλά πως έτσι τους έβλεπες εσύ τους κήπους. Έτσι τους βλέπω κι εγώ, αγαπημένε μου μπαμπά, γιατί σου έμοιασα. Δεν στο είχα πει ποτέ, πόσο περήφανη είμαι γι’ αυτό…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
27 σχόλια:
Θελει μεγαλη καρδια για να γραψεις 2 λογια σε μια τετοια περισταση. Και συ φαινεται οτι την εχεις.
Θερμα συλληπητηρια.
:(
...ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΑ ΧΑΡΩ!!!!
όπως καταλαβαίνεις,
εδώ και λίγο καιρό εξαφανίστηκα
για ευνόητους λόγους...
σε ευχαριστώ Αντώνη μου
Ναι, στις 5 του Φλεβαρη!!!
Συλλυπητήρια κι από μένα :-(
Είμαι σίγουρη πως ο πατέρας σου ήξερε πως του μοιάζεις και ότι είσαι υπερήφανη γι' αυτό. Τα καταλαβαίνουν αυτά οι γονείς...
ΣΟΦΑΚΙ ΜΟΥ
σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, τέτοιες ώρες, χρειάζονται...
Να είσαι πάντα καλά
και σε ευχαριστώ.
Α Ν Τ Ω Ν Η
ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!!!!!
Μόλις περάσουν οι φουρτούνες,
θα σου στείλω mail να τα πούμε αναλυτικά!
Γράψε μου αν θες πως είναι τα πράγματα!
Και ό,τι χρειαστείς... ξέρεις! ΕΧΩ ΠΕΙΡΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ!!
Φαιη, εστειλα mail ηδη!!!
Οχι για το πως ειναι τα πραγματα, αλλά κατι καλυτερο.
Ε, ΛΟΙΠΟΝ,
ΜΟΛΙΣ ΤΑΪΣΩ ΤΑ ΜΠΕΜΠΙΝΙΑ
ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟ ΔΩ !
:)
Τα συλληπηήριά μου Φαίη μου! Πολλά φιλιά!
«Μην στεναχωριέσαι», θα μου έλεγες αν ήσουν εδώ.
Και τι να σου πω εγώ, τώρα;
Να θυμάσαι.
Και να ξέρεις πώς είσαι τυχερή. Που του έμοιασες.
Φιλιά, και μια μεγάλη αγκαλιά από δω.
και μια στα μπεμπάκια, από όλους μας.
Συλλυπητήρια μέσα από την καρδιά μου.
Φίλησέ μου τα μωρά στις πατουσίτσες και μόλις καταλαγιάσουν οι φουρτούνες να τα πούμε από κοντά, ναι;
αχ βρε κοριτσι
συλληπητηρια
οι αναμνησεις ειναι που γεμιζουν
την καρδια μας
φιλια
Λυπάμαι...Συλλυπητήρια... Ξέρω πως είναι...
Τα συλληπητήριά μου. Πρόσφατα περάσαμε τα ίδια. Ξέρω πως είναι δύσκολη η περίοδος τώρα.
Συλλυπητήρια... Αυτό μόνο.
Λυπάμαι, καλέ μου μετεωρίτη.
Και μαζί χαίρομαι που ήσουν τόσο τυχερή και μπόρεσες να μοιραστείς. Με τον δικό σας τρόπο. Αυτό μετράει περισσότερο, αυτό μένει.
Συλλυπητήρια, Φαιάκι μου....
Τα συλλυπητήρια μου Φαίη.
:-(
Θέλει κάτι γιά να μπορείς να γράψεις κάτι τέτοιο, το έχεις...
Συλλυπητήρια...
Συλληπητήρια:( Τα φιλιά μου σε όλους.
Για να διώχνω τη θλίψη από την απώλεια πιστεύω πως όλοι αυτοί που αγαπήσαμε και μας λείπουν, περνάνε σε μια άλλη διάσταση, αόρατοι και με ασάλευτο το χρόνο είναι πάντα κοντά μας και μας προσέχουν.
Δείξου δυνατή σ' αυτόν που σ' αγάπησε τόσο, συνέχισε να τον κάνεις περήφανο γιατί, όπως κάθε γονιός, έτσι κι αυτός το αξίζει!
Με πόνεσαν πολύ τα λόγια σου, ξέρω πως θα 'ρθει κι η σειρά μου...
Και παραμένω δυνατός.
Κουράγιο κι αγάπη σε όλους σας!
σε ευχαριστώ πάρα πολύ
καλό μου γελαστό απόγευμα!
έτσι ακριβώς σκέφτομαι κι εγώ...
ΔΥΝΑΜΗ!
Τα σέβη και την αγάπη μου.
Άργησα κορίτσι...
Ξέρω πώς είναι να χάνεις τον 'μπαμπά' σου. Μια λέξη που όταν την άκουγα για καιρό μετά, μου κάρφωνε την καρδιά.
Ένα ακόμη δάκρυ για τους μπαμπάδες που χάνονται. Τώρα για το δικό σου.
Θα τον κρατάς μέσα σου όμως. Θα διαβάζεις κι εσύ ποίηση στα μωρά σου αντί για παραμύθια. Έτσι;
Φιλιά πολλά. Κουράγιο. Κι οι αναμνήσεις είναι κάτι...
Καθυστερημένα συλληπητήρια και από εμένα. Φιλιά.
όλοι όσοι "φεύγουν" περνούν σε άλλη διάσταση... Ξαφνικά τα μαθαίνουν όλα... δεν μπορούμε να έχουμε μυστικά από αυτούς... πολύ όμορφα και αισθαντικά τα λόγια σου μες τη θλίψη τους... Μήν ανησυχείς καλή μου... τώρα ο πατέρας σου τα γνωρίζει όλα πλέόν... και να ξέρεις ακόμη κι εκείνα που κάποτε φοβόσουν να του αποκαλύψεις... πως είσαι δλδ κι εσύ ευάλλωτη...
Να είσαι υγιής και να τον θυμάσαι... και μην ξεχνάς η ζωή θριαμβεύει... στα μάτια των αγγελουδιών που έχεις τώρα...
συλληπητηρια γλυκια μου μανουλα...
οσο τον θυμασαι τον μπαμπακα σου, ζει να ξερεις...
ατελειωτες αγγαλιτσες στα μικρα σου φαιη μου...
..αντε και μια για τον γιαννη ;))))
σε φιλω γλυκα
Δημοσίευση σχολίου