Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΕ ΕΝΑ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΜΕ ΕΝΑ ΣΛΟΓΚΑΝ



ΤΕΤΑΡΤΗ
Με παίρνουν από τη δουλειά. (Έχω άδεια). Μου ζητάνε ένα σλόγκαν επειγόντως. Αύριο θα το έχω, τους λέω. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Γιατί όσο περνάει η ώρα καταλαβαίνω πως εγώ και το σλόγκαν δεν θα συναντηθούμε σήμερα. Αύριο ΔΕΝ θα το έχω. Αύριο όμως είναι μια νέα μέρα και ποτέ δεν ξέρεις.

ΠΕΜΠΤΗ
Το σλόγκαν εκκρεμεί. Τους έστειλα ένα mail που έλεγε ότι το επεξεργάζομαι. Είμαι σε καλό δρόμο, τους έγραψα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω βρει καν το δρόμο. Περιμένω την αναλαμπή. Πίσω από τα θολά τζάμια, αλλά δεν βλέπω τίποτα.

ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ
Με πήραν τηλέφωνο. Έβαλα τον Γιάννη να τους πει ότι λείπω. Δεν έλειπα, εδώ ήμουν, αλλά κρυβόμουν πίσω από μία συνταγή γιαουρτογλυκού. Είμαι για τα γιαούρτια, το ξέρω, αλλά με το ζόρι δεν έρχεται το σλόγκαν.
Το γλυκό πέτυχε!



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙ
Ανοίγω το λάπτοπ. Παίζω τρία τέτρις για να συγκεντρωθώ. Είμαι τούβλο, αντί να ψάχνω την ιδέα, παίζω με τα τουβλάκια, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Ο Γιάννης μου λέει πως είμαι αλλού και σαφέστατα είμαι, αφού όταν χτυπάει το τηλέφωνο τους λέει πως δεν είμαι εδώ, αποδεικνύοντας το statement που ξεστόμισε. Με τα πολλά σούπα – μούπες του λένε να μου πει πως θέλουν το σλόγκαν. Αποφασίζω να πανικοβληθώ. Ανοίγω τον Μπαμπινιώτη, ανοίγω ένα ντοκ, γραμματοσειρά bookman old style. Tίποτα. O bookman δεν μπορεί να με βοηθήσει.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Τους πήρα τηλέφωνο και άκουσα τα σχολιανά μου. Μου εξήγησαν πως δεν είχαν τίποτα μαζί μου, δεν ήθελαν τίποτα από μένα παρά μόνο το σλόγκαν. Τους είπα ότι έχω κολλήσει. Με περισσή ευφράδεια τους υποσχέθηκα πως το σαββατοκύριακο θα εργαστώ σκληρά, πως θα βρω το περιβόητο σλόγκαν και πως το καλό αργεί!
Μου είπαν πως όλα καλά αλλά πως είμαι πάντα εκτός χρόνου!

ΣΑΒΒΑΤΟ
Έκανα τα πάντα εκτός από το σλόγκαν. Υποτίθεται ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ένας εργάτης σκάλιζε την ιδέα, αλλά ήταν θέμα χρόνου να ξεχάσω ακόμα και την ύπαρξη του εργάτη και να τον αφήσω να ξελιγωθεί, ούτε ένα ποτήρι νερό δεν του έδωσα. Ο εργάτης ξεράθηκε. Η ιδέα, επίσης. Συμπέρασμα: η ιδέα μπορεί να περιμένει. Κι αύριο μέρα είναι.

ΚΥΡΙΑΚΗ
Σήμερα δεν πιάνεται που δεν εργάστηκα γιατί είχα σοβαρές δουλειές. Με είχε καλέσει η mamma σπίτι της και η mamma παίζει φοβερή μπιρίμπα, όπως επίσης και ο συμπαίκτης της Island, οπότε, αφοσιώθηκα στη μπιρίμπα. Μετά από ένα καταπληκτικό στιφάδο, σοκολατάκια και κρασί, όχι μόνο δεν είχα όρεξη να κάτσω να σκεφτώ σλόγκαν, γύρισα σπίτι κι άρχισα την προπόνηση με τον Γιάννη. Δεν μπορεί να μας κερδίζουν έτσι απλά!




ΔΕΥΤΕΡΑ
Πήρα ένα mail από τη δουλειά που με άγχωσε πολύ. Ως γνωστόν, με καθεστώς άγχους, δεν αποδίδεις. Έκατσα όλο το πρωί και μουντζούρωνα χαρτιά, τζίφος. Δεν ξέρω τι να κάνω. Τουλάχιστον, σήμερα δεν έχασα τον χρόνο μου παίζοντας τέτρις.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΒΡΑΔΥ (ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ)
Πέφτω για ύπνο η καψερή με τον καημό του σλόγκαν στο κεφάλι. Και δεν μου φτάνει η πίκρα μου, με παίρνει ο ύπνος και με βάζει πάνω σε ένα βουνό. Με βλέπω να σκαρφαλώνω, πράγμα αδιανόητο για μένα, αφού από την ακροφοβία που με δέρνει δεν μπορώ να σκαρφαλώσω ούτε πάνω σε σκαμπό, ένιγουέι. Ξαφνικά, με αυτήν την ακατανόητη ευκολία που μόνο στα όνειρα συναντάς, κάνω μία τσουπ και βρίσκομαι στην κορυφή του βουνού! Και ποιον βλέπω στην κορυφή;! Τον Γιάννη. Ο οποίος, Γιάννης, μόλις με βλέπει, ανοίγει τα χέρια θριαμβευτικά και φωνάζει….
Ένα σλόγκαν! Το σλόγκαν που έψαχνα!

Δεν ξέρω αν με ξύπνησαν οι φωνές του Γιάννη (μα τι λέω;!) πάντως ξύπνησα. Το όνειρο (αλλά κυρίως το σλόγκαν) επέστρεψε στο μυαλό μου και βούιξα από χαρά! Αυτό ήταν! Τα κατάφερα! Επιτέλους, το βρήκα! Κι ας μην το βρήκα ξύπνια!

Ο Γιάννης δίπλα μου ροχάλιζε ανύποπτος. Ενώ αυτός κοιμόταν, είχε ανέβει μέχρι την κορυφή του βουνού και μου είχε βρει και το τέλειο σλόγκαν!!

ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΙ
Το σλόγκαν μου έγινε αποδεκτό με διθυραμβικά σχόλια και έγινα ξανά το πρόσωπο της ημέρας. Από Wanted, σερίφης ένα πράμα.
Όταν ξύπνησε ο Γιάννης είχα ήδη τακτοποιήσει το θέμα σλόγκαν.
-Τι έγινε με το σλόγκαν; με ρώτησε φτιάχνοντας καφέ.
Που να του τα λέω…!
-Που να στα λέω…! Έλα κάτσε όμως, δεν είσαι κουρασμένος;
Δεν ήταν.
-Μόλις ξύπνησα! Γιατί να είμαι κουρασμένος;
-Δεν ξέρεις εσύ, μωρό μου. Καλά, δεν θυμάσαι που συναντηθήκαμε στο βουνό;
-Πας καλά; Ποιο βουνό;
-Καλά, φέρε τον καφέ και θα σου πω ποιο βουνό.
Και πριν του πω ποιο βουνό και ποιο σλόγκαν, πάει και βάζει μουσική και τι σύμπτωση! Βάζει το… Out Of Time Man από Mick Harvey!
Μπορεί να είμαι ο… άνθρωπος εκτός χρόνου, αλλά πως τα καταφέρνω πάντα, η άτιμη - και ανεβαίνω στην κορυφή του βουνού! Και την καταβρίσκω!


">

10 σχόλια:

Stratos Bacalis είπε...

Ε, είσαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!

Μετεωρίτης είπε...

Το ξέρω!

...η ιστόρία είναι αληθινή!

Ανώνυμος είπε...

Aνέβηκα ένα ολόκληρο βουνό
και ούτε έναν καφέ δεν μου έφτιαξες...

ΓΙΑΝΝΗΣ

Μετεωρίτης είπε...

Μην παίρνει αέρα ο κώλος σου. Εγώ το βρήκα το σλόγκαν. Εσύ ήσουν απλά επισκέπτης-να μην πω τουρίστας!!!

mamma είπε...

Δεν πας καλά! Βέβαια το λέω εγώ που όταν δεν μπορούσα να λύσω τις ασκήσεις των μαθηματικών έπεφτα για ύπνο και ξυπνούσα με το σλόγκαν, ε με τη λύση ήθελα να πω... :)

Πολλά φιλιά και πες της μαμάς τα σουτζουκάκια και τα μάτια της :)


υγ. γειά σου Γιάννη ήρωα!

υγ2. μπιρίμπα μάθατε ή ακόμα;

Vassilis είπε...

"το καλό πράγμα αργεί να γίνει!"
ειδικά αν πρέπει να ανέβει και σε βουνό :)

demetrat είπε...

αμ , και συ , γιατί δεν βάζεις το Γιάννη να βρίσκεται με τα χέρια ανοιγμένα καλού κακού;
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Οι εγγλέζοι έχουν μια σχετική έκφραση «I shall sleep on it». δηλαδή, θα κοιμηθώ και θα μου ΄ρθει η ιδέα στον ύπνο μου.
Εγώ το λέω, μετά συγχωρήσεως I shall shit on it... Και δουλεύει!

ritsmas είπε...

Εσκισες θηριάκι... Να προσεχεις τα μωρα και τον Γιάννη. Αν είναι καθε φορά να τον στέλνεις στο βουνό, θα τον διαλυσεις άνθρωπε μου.....φιλιά πολλά. Στα στέλνω και με το νατασσακιον..

Go_Go είπε...

Καλά, όχι ότι έχω σκάσει να μάθω το σλόγκαν, αλλά ξέρω ότι είναι αντιδεοντολογικό.
By the way, μόλις την περασμένη βδομάδα (ξανα)είδα με φίλο που δεν την είχε δει την ταινία. Λατρεύω το αγγλικό χιούμορ.
Και ένα δεύτερο by the way, Alex de la Iglesia, βάσκος, τελευταίο κόλλημα, απόλυτο μπλακ χιούμορ, νομίζω θα σε αρέσει...