Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

ΝΟ 12 : RICHARD HAWLEY - LADY'S BRIDGE στην ψηφοφορία για τα καλύτερα LP του 2007



Ο Richard Hawley θα μπορούσε να είναι πιο ψηλά στις προτιμήσεις μου, αν τελικά το κριτήριό μου δεν ήταν ο νεωτερισμός, μπανάλ λέξη που μουσικά όμως όταν αποδώσει, φέρνει αυτό το κάτι διαφορετικό που ψάχνουμε όσοι ακούμε μουσική!
Ο Hawley λοιπόν δεν κάνει κάτι καινούργιο. Αποκαλύπτει όμως έναν ρομαντικό και προσηλωμένο στην παράδοση ερμηνευτή που εμένα τουλάχιστον, μου φέρνει δάκρυα χαράς στα μάτια. Το burnt by the sun, το the ocean, το I sleep alone, το Just like the rain ήταν το «πριν»! Ανυπομονούσα να έρθει και το «μετά». Το οποίο περίμενα με μεγάλο ενθουσιασμό γιατί ήθελα να με ξυπνήσει λίγο, καλές οι μπαλάντες αλλά πάμε παρακάτω!
Έχω πολύ μεγάλη αδυναμία στον πρώην Pulp και ήδη του έχω ανεβάσει post φέτος, με προσθήκη το Serious από το φετινό cd LADY’S BRIDGE.
Το φετινό του cd του για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.
Με έφερε ακόμα πιο κοντά του…
Κάθε κομμάτι έχει κάτι να διηγηθεί και την αφήγηση αναλαμβάνει ο κύριος Hawley ακολουθώντας τα χνάρια του Roy, του Cash, ακόμα και του Elvis και θα το ξαναπώ, ο φίλος μας δεν έρχεται να πει τίποτα καινούργιο και αυτό είναι πάρα πολύ έντιμο από μέρους του. Γιατί κρατάει την απλότητα επιβεβαιώνοντας τη λέξη «απλό».
Ό,τι είδος κι αν ακούς, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κλείσεις τα μάτια και να μην αφεθείς στη φωνή αυτού του απίστευτου τύπου.
Όπως αγαπώ τους Tindersticks που με βυθίζουν πάντα σε μία θάλασσα εικόνων, έτσι αγαπώ και τον Hawley. Χαρισματικός τύπος. Πήγε στην κόλαση και γύρισε χωρίς να «καεί» (ήταν μπλεγμένος άσχημα με ναρκωτικά, πριν του σώσουν τη ζωή οι Pulp όταν τον κάλεσαν στο σχήμα). Ένας τύπος που στέκεται στα πόδια του και αφού βρίσκει σιγά-σιγά τον εαυτό του, κάνει ακριβώς αυτό που γουστάρει: παίρνει μια κιθάρα, τραγουδάει υπέροχα αλλά καθόλου εξεζητημένα τραγούδια και αγνοεί τους κανόνες που θέλουν «φρέσκα» πράγματα, διατηρώντας ένα χαμηλό προφίλ.
Ο Hawley είναι πάρα μα πάρα πολύ αγαπημένος μου και η μουσική του μου φέρνει στην επιφάνεια πολύ όμορφα συναισθήματα. Αυτό δεν είναι η μουσική τελικά; Είναι ή δεν είναι;
Μαζί με τα φετινά βίντεο, δεν μπορώ να αντισταθώ στο παλιότερο the ocean…



Αφού το βίντεο του SERIOUS το έχω ήδη ανεβάσει, το βρήκα σε live και έτσι έχουεμ ευκαιρία να δούμε τον αγαπημένο μου Richard Hawley επί σκηνής!




Και κάτι τελευταίο.
Το 12 είναι ό αγαπημένος μου αριθμός!

12 σχόλια:

Roadartist είπε...

niceeee..ωραίο μουσικό ταξείδι!!!

Μετεωρίτης είπε...

ευχαριστώ!!!!'
τι έγινε με την γραμματοσειρά από πάνω, δεν ξέρω...
Καλησπέρα,
καλή βδομάδα!

stereonova είπε...

autoi oi newterismoi tha mas fane..:-)

virginia Diakaki είπε...

poly periergi foni..entelos retro

Μετεωρίτης είπε...

mixalis e.
όπως είδα έχεις βάλει και εσύ τον hawley στη λίστα!
Εχει κάτι μαγικό, έτσι δεν είναι;!
Μου αρέσει τρελά,
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Χ
μου αρέσει η φωνή του, μου αρέσει που είναι ρετρό, μου αρέσει που τραγουδάει αυτά που τραγουδάει..
Ωραίο blog το blog σου!
Πέρασα το πρώι να πιω καφέ, χα, χα!

Stratos Bacalis είπε...

Ωραίος ο κύριος!!! Πολύ χάρηκα που σας είδα και σας είδα καλά και περάσαμε όμορφα!!! Να το ξανακάνουμε!!!

Και ευχαριστώ για τα εισιτήρια!

Μετεωρίτης είπε...

sandman,
καλημέρα, επέστρεψες Σαλόνικα λοιπόν!
Πολύ ωραία ήταν και φυσικά θα το ξανακάνουμε!
Ο richard hawley είναι πολύ-πολύ αγαπημένος μου.

Να τονίσω ότι οι προσπάθειές μου να μάθω το top 5 του Στράτου - sandman έπεσαν στο κενό. Ο sandman-στρείδι κράτησε το στόμα του κλειστό και έμεινα με την απορία!
Ούτε εγώ όμως του αποκάλυψα τα δικά μου!
Σασπένς λέμε!!

Stratos Bacalis είπε...

Χε χε όντως... αν και είχα τις λίστες στη τσάντα μου...οπότε αν με πλακώνατε στο ξύλο, θα τις βρίσκατε εύκολα...

MenieK είπε...

αγχώθηκα τώρα... Μου θυμίζει αυτό το countdown πόσο κοντά είναι τα Χριστούγεννα???? Βοήθειαααααα!!!

Μετεωρίτης είπε...

sandman,
είμαι κατά της βίας!! Αλλιώς με ευχαρίστηση θα σου άρπαζα τσάντα, λίστα, διαβατήριο, πιστωτική...!!
Χα, χα!
Για να σε δω λοιπόν...!!

ΜΕΝΙΕΚ
και εγώ έχω αγχωθεί αλλά για άλλους λόγους...
Οι λόγοι βρίσκονται δίπλα μου, κρατάνε κάτι χριστουγεννιάτικες μακέτες και εγώ ακούω τα χαρούμενα καμπανάκια να μου θυμίζουν πως η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ...
Αντε, να έρθουν οι διακοπές γιατί θα πάθω υπερκόπωση.
Σλογκανίτιδα: ασθένεια που χτυπάει στις περιόδους αιχμής.
Τα σουρεάλ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ που λέγαμε...!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

elafini είπε...

o Hawley θα πάει ψηλά...τον έχω πιο πανω...άσε με τον Στράτο τόσα είπαμε, μυστικά κι απόρρητα...οι λίστες όμως βες παιδί μου, επτασφράγιστα μυστικά :P

καλημέρα :)

Μετεωρίτης είπε...

γεια σου elafini,
μακάρι να πάει ψηλά...
εγώ στις πιο υψηλές θέσεις θα βάλω αυτούς που πιστεύω ότι (όσο μπορούν) κάνουν κάτι καινούργιο..
Τον hawley τον λατρεύω!
Καλημέρα,
παρακολουθώ και τα δικά σου !

Στρείδι ο Στράτος!
Αλλά με τις ακτίνες μου Χ..
χι, χι !!