ΔΕΚΑ ΚΙΛΑ ΥΦΟΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ...

Το «ύφος» ή καλύτερα το «υφάκι» κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Και μας στεναχωρεί. Μας εκνευρίζει. Αν όμως αναλογιστούμε από πού ψωνίζουμε αυτό το ύφος… τότε, το λιγότερο που θα κάνουμε θα είναι να χαμογελάσουμε!
Ύφος πουλάνε και στη λαϊκή. Πάω στον πάγκο (όχι εγώ, λέμε τώρα) και αγοράζω δέκα κιλά ύφος. Ένα κιλό για να το φοράω όταν βλέπω πιο ωραίες γκόμενες από μένα, άλλο ένα για να το περιφέρω στη δουλειά μου και να τρομάζω τους πληβείους που κάθονται σε χαμηλότερη καρέκλα, δύο κιλά για να τα φοράω κάθε φορά που μπαίνω σε meeting…
Με τρόμο συνειδητοποιώ ότι η μόδα του «Ύφους» έχει οπαδούς παντού! Δεν το φοράω μόνο εγώ, το φοράει και η κουτσή Μαρία, το φοράει ο τενεκές που κάνει δημοσιογραφία, το φοράει αυτός που ξέρει πιο πολλά από μένα, το φοράει και το trance d.j που δεν έχει τίποτα άλλο να φορέσει… Κάποια ύφη μάλιστα, κυκλοφορούν σε μεγαλύτερα μεγέθη από το δικό μου κι εκεί μαζεύομαι. Ο φραγκάτος που γεννήθηκε με χρυσή πιπίλα στο στόμα, έχει birthmark το Ύφος και μάλιστα σε σημείο ορατό από παντού. Money talks bullshit walks. Όταν το μικρό Ύφος αντιμετωπίζει το μεγάλο ΥΦΟΣ, τότε, εχμ…! Τουμπεκί ψιλοκομμένο. Τότε χρησιμοποιούμε τη γλώσσα! Είτε για να γλύψουμε το μεγάλο ύφος, είτε για να σπιλώσουμε όσο περισσότερο μπορούμε την φήμη αυτού που τόλμησε να βγάλει βόλτα το Ύφος του και που τόλμησε να είναι μεγαλύτερο από το δικό μας.
Και οι μπάτσοι έχουν ύφος. Και οι ελεγκτές, που συλλαμβάνουν έναν αλλοδαπό χωρίς εισιτήριο και του φέρονται λες και είναι ο βομβιστής της Νέας Υόρκης. Και η μοντέλα που έχει μόνο πόδια (ως γνωστόν, όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια) έχει Ύφος κι ο μαθηματικός μου που ε βασάνιζε 3 χρόνια, Υφάκι είχε απέναντί μου, επειδή δεν καταλάβαινα σε τι σκατά ωφελεί η Διακρίνουσα.
Ύφος; Θα το βρεις παντού! Εύκολα αγοράζεται και εύκολα πλασάρεται. Καμιά φορά, νοικιάζουμε και ύφος, να το φοράμε εκεί που μας παίρνει…
Καμιά φορά επίσης μας αποκαλύπτεται αργά κι εκεί ανακαλύπτουμε την χαρά «να, τώρα έχω κι εγώ ύφος»! Πωλείται αυτοκίνητο πολυτελείας με ζάντες αλουμινίου που προσδίδει… Ύφος. Με την αγορά του Γιώτα Χι-δώρο ένα Υφάκι που ταιριάζει με τον αεροδυναμικό σχεδιασμό του!!
Και να που μερικές φορές το Ύφος παγώνει! Όταν η Τράπεζα μας καλεί και μας ζητά τα λεφτά της πίσω (το αμάξι που λέγαμε..) το Ύφος πεθαίνει. Όταν έρχεται ο θλιβερός απολογισμός (τι έχει αποφέρει το Ύφος που συντηρώ τόσο καιρό) πάλι το Ύφος σου κάνει αναπάντητη. Μένεις εγκλωβισμένος σε ένα κάστρο γεμάτο Υφάκια και τσουγκρίζεις τα συμφέροντά σου μαζί με το ποτήρι σαμπάνιας!
Από τότε που κατάλαβα ότι ο κάθε κακομοίρης μπορεί να ψωνίσει Ύφος, ησύχασα. Αλήθεια λέω. Κάθε φορά που το συναντάω κάνω ότι δεν το βλέπω. Δεν αφήνω να μου τσαλακώσει κι άλλο εκείνο το μικρό κομμάτι στην ψυχή που ήδη χρειάζεται ένα σιδέρωμα. Κι άμα δω ότι επιμένουν να προβάλλουν το Υφάκι που λέγαμε, τότε γυρίζω και ερωτώ με τα μεγάλα μου, αθώα τάχα μου μάτια:
-Καλέ! Από πού το αγόρασες;
-Ποιο; (η ματαιοδοξία τους φτερακάει και ψάχνει να βρει τι εννοώ, το ρολόι τους, το κινητό τους, το σακάκι τους, το αυτοκίνητό τους…)
-ΤΟ ΥΦΟΣ !!!
Ο υφάκιας παγώνει. Μία Νεμπράσκα στην κόρη του ματιού.
Και πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν τι έχω ξεστομίσει, η άθλια, τους προλαβαίνω.
-Κατάλαβα, δανεικό είναι. Δεν το δίνεις πίσω γιατί εσένα δεν σου πάει… δεν σε κολακεύει ρε παιδί μου. Σου πέφτει ΤΕΡΑΣΤΙΟ! Σαν να φοράς ένα κοστούμι τρία νούμερα πιο μεγάλο!
Τη λέξη ΝΟΥΜΕΡΟ την τονίζω.
Ξεροκαταπίνουν.
Το ύφος κάνει μπάντζι τζάμπινγκ και πέφτει στο κενό, όσο τους βάζω νερό στο ποτήρι γιατί όσο να ‘ναι, ένας Μετεωρίτης τους έκατσε στον λαιμό…!!
Και καλά να πάθουν ! ! !