Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

ΑΝ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΤΙΝΙ...


Μου έχεις κάνει τη ζωή πατίνι.
Σε σένα μιλάω. Σε σένα που φεύγεις με το υβριδικό και τα φιμέ σου τζάμια κι εγώ ακόμα σέρνομαι με το παλιό πατίνι.
Σε σένα, των βασιλιά του solarium και του πρώτο τραπέζι πίστα. Εσύ, βλέπεις, έχεις μπάρμπα από την Κορώνη, ο δικός μου ο μπάρμπας χρωστάει δύο καταναλωτικά και δεν έχει καν μαλλιά για να πιαστεί. Κάνεις πως δεν με ακούς, ε; Ωραία τα βόλεψες, μπαγάσα. Αντί να σε σπρώξουν στον γκρεμό (ένας κρετίνος λιγότερος) σε έσπρωξαν στην εξουσία. Χώθηκες, λαμόγιο και για να χωθείς, έκανες πολλές πατητές, έριξες πολλές κάτω από τη ζώνη. Οι τύψεις σου κοιμούνται σε ανατομικό στρώμα που απορροφάει τις ενοχές και ο σβέρκος σου αναπαύεται στο πιο βολικό μαξιλάρι. Παρακαλώ, βολέψου. Γύρνα πλευρό. Ονειρέψου όπως θα ονειρευόταν ένα άδειο ασκί. Ακόμα και τα όνειρά σου έχουν barcode, τα πουλάς και τα αγοράζεις κι ας είναι φούσκα η επένδυση.
Σε πετυχαίνω σταματημένο στο κόκκινο φανάρι. Περίεργο που σταμάτησες, συνήθως φορτσάρεις και τίποτα δεν σε σταματά. Το δικό μου πατίνι δεν έχει πλευρικούς αερόσακους για να με σώσουν όταν θα συγκρουστώ με την αξιοκρατία, εσύ θα βγεις αλώβητος κι αν αποκτήσεις και καμία γρατζουνιά, μέσα στο organizer σου θα βρεις πολλούς πλαστικούς για να σε σενιάρουν. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα εσύ. Ανέπαφος. Εσύ δεν περίμενες ποτέ σε ουρά, δεν έκλαψες που γρατζουνίστηκε το αγαπημένο σου βινύλιο, δεν έμεινες ποτέ από λεφτά, δεν έπαιξες monopoly με ψεύτικα λεφτά.
Δεν θα σε προσπεράσω ποτέ, το ξέρω. Το μόνο «δόντι» που έχω είναι ένας φρονιμίτης που με βασανίζει χρόνια.
Εσύ, θα είσαι πάντα εκεί, κλεισμένος στο αποστειρωμένο σου γραφείο και θα κόβεις επιταγές. Όλες μεταχρονολογημένες. Πληρώνεις καλά αλλά πληρώνεις καθυστερημένα. Σου αρέσει να βασανίζεις τον κόσμο και δεν το κρύβεις.
Μια μέρα το μικρό μου πατίνι θα βγάλει φτερά. Θα απογειωθεί με τα φτερά της δημιουργίας, ένα ποίημά μου θα αλλάξει τον κόσμο. Μια μέρα θα κλειστείς μέσα στο ασανσέρ, σαββατοκύριακο και κανείς δεν θα είναι εκεί για να σε ακούσει που φωνάζεις. Μια μέρα θα φας πόρτα. Μια μέρα θα φας τη σκόνη μου, γιατί το πατίνι μου μπορεί να μην έχει ΕΒD και TCS, έχει όμως υπομονή και πάω αργά γιατί βιάζομαι.
Ποιος ξέρει; Αν η γιαγιά μου είχε πατίνι, ίσως η ζωή να τσουλούσε διαφορετικά…

25 σχόλια:

Roadartist είπε...

Υπέροχο, γλαφυρό κείμενο! Καλά του τα χώνεις!! πόσο θα ήθελας να του τα έλεγες face to face ε? Το έχω νιώσει άπειρες φορές!! Αλλά όπως κ εσύ "Το μόνο «δόντι» που έχω είναι ένας φρονιμίτης που με βασανίζει χρόνια".. :)))

Μετεωρίτης είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ROADARTIST!

Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Έχουν οστά και σάρκα, σκληρόπετση. Θες να τους σπάσεις τα μαύρα γυαλιά αλλά δεν θα τους κοστίσει και πολύ...

ΖΗΤΩ Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ λοιπόν! ΖΗΤΩ, ΖΗΤΩ, ΖΗΤΩ!

Εγώ, πάντως, θα συνεχίσω με το πατίνι...

Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

the_sailor είπε...

Κάθε φορά που θα πετυχαίνεις κάτι, το ό,τι εσύ είχες μόνο το πατίνι σου, θα σου δίνει και μία ικανοποίηση που αυτός δεν μπορεί να καταλάβει, και που δε θα νιώσει ποτέ...

Vrakas Kostas είπε...

Χμ!Και το πετρελαιον..το αργον,δεν βιαζεται...αλλα τα επιασε τα..100!
Και..παει κι αλλο!
Και ειναι και..μαυρο...και γλοιωδες!!!Και δεν ντρεπεται καθολου!Συμπτωσις!!
Καλησπερα κι απο δω!

Μετεωρίτης είπε...

Καλώς ήρθες the_sailor!
είναι ωραίο να πηγαίνεις με πατίνι, αν και η ανηφόρα είανι λίγο ζόρικη...
Όμως ναι, το πατίνι μου είναι αυτοδημιούργητο, το έφτιαξα, το έβαψα, τόυ έδωσα ζωή και "περπατάω" μαζί του.
Έτσι έχω μάθει...
Καλώς ήρθες και πάλι, σε ευχαριστώ!

Χα, χα VRAKAS KOSTAS,
ωραίος ο παραλληλισμός και το επίθετο "γλοιώδες" μου άρεσε (πώς μου ξέφυγε;!!)
Καλώς ήρθες και... καλό χειμώνα!
(οι έχοντες φυσικό αέριο θα περάσουν καλύτερες μέρες!)

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς ΕΜΕΙΣ ζούμε ανάμεσα τους.

(η Συνάντηση με τους γραβατομένους σε τσάκισε λίγο ε;)

Φιλιά, πάω να βάλω πλάκες.

afrodiet είπε...

Εγώ με τις ιδέες μου κι εσείς με τα λεφτά σας,
νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας,
δεν θέλω την κουβέντα σας
ούτε τη γνωριμιά σας.
....

Όταν ξεκινήσεις την επανάσταση με ποιήματα βάλε με στο κόλπο! Σε παρακαλώ!
Αν και τίποτα μέχρι τώρα, από αυτά που γράφω, δεν πλησιάζει έστω και λίγο την ποιητική τσαντίλα του Άσιμου, θα ήθελα να το προσπαθήσω.

Έχουμε τουλάχιστον καλό υλικό να τους αφιερώνουμε!

Roadartist είπε...

Καλησπέρα! Ευχαριστώ για τη προσθήκη στα φιλικά blogs.. Eγώ πάλι ως καινούργια παιδεύομαι να μπορέσω να καταλάβω πως γίνεται αυτό! Μολίς μπορέσω, εννοείται οτι σε βάζω στη λίστα! :)

Ανώνυμος είπε...

Θα κάνουμε ένα leapfrog και θα βρεθούμε πολύ μπροστά τους.

Τα πατίνια με αγάπη κάνουν την δουλειά ενός boeing.

Θα το δούμε κάποτε (ελπίζω....)

Suspect είπε...

Περιμενε το τελος..

νατασσΆκι είπε...

Καλημέρες!!!!!!!
(έλιωσα στον ύπνο το ΣΚ)
:))

Οι "κάφροι" σε όλες τους τις μορφές, θα υπάρχουν πάντα γύρω μας - και θα επιβιώνουν σε βάρος μας....
Το θέμα είναι ,για μένα , η δική μας αντοχή να είναι μεγάλη, και η ανοχή μας μικρή σ' αυτούς.

Η γιαγιά μου πάντως είχε πατίνι!
:))))
Φιλιά , καλή εβδομάδα.

Μετεωρίτης είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ,
τι μουργέλα είναι αυτή ρε παιδιά... κάτι η υγρασία... κάτι η κούραση... κοιμάμαι όλο το σαββατοκύριακο σαν αρκούδα...

INDIKTE,
δυστυχώς, ναι, ζουν ανάμεσά μας.
Φαίνονται από μίλια μακριά και τους τρώω στη μάπα πολύ συχνά..

AFRODIET,
ΑΧ, καλά τα λες κι εσύ και ειδικά ο Νικόλας!!!
Φοβερό κομμάτι, έτσι; Από τα πιο αγαπημένα μου και μπράβο για το σχόλιο-πολύ εύστοχο!!

ROΑDARTIST,
πόσο σε νιώθω!! Μου πήρε 2 βδομάδες να μάθω τα βασικά και ακόμα δεν έχω μάθει να ταξινομώ τα κείμενά μου...
Μπάχαλο! (ή αλλιώς "εγώ ακι η τεχνολογία δεν έχουμε σχέσεις στοργής!)

DOMINO,
μακάρι, μακάρι, μακάρι!!

SUSPECT,
θα περιμένω αλλά δεν βλέπω φως. Σε αυτή τη χώρα (στη χώρα των.. meetings, όπως λες κι εσύ) βασιλεύουν οι φελλοί.

ΝΑΤΑΣΣΑΚΙ ΜΟΥ,
παρομοίως!! Κοιμάμαι όλη μέρα και δεν μπορώ να συνέλθω με τί-πο-τα! Ελπίζω νά ξεκουράστηκες, το είχες ανάγκη κι εσύ.
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ Η ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΤΙΝΙ;!!!

kanataki είπε...

ki an eixe kerasaki,tha tan sigoura profiterooooollll!

yg e??

Μετεωρίτης είπε...

καλώς ήρθες tsaperdona!!

μμμ!!! προφιτερόλ!!!!!!!
θα με κάνεις να αλλάξω θέμα και να γράψω μια "ωδή στα προφιτερόλ"!!!!
Τα λατρεύω-λέμε!!

Μετεωρίτης είπε...

ΕΛΕΟΣ,
μόνο εγώ έχω σαλτάρει από την ΤΟΣΗ υγρασία (στην Αθήνα;!)
Που να γεράσουμε...

νατασσΆκι είπε...

Χιχιχι!
"έλιωσα" σου λέω στον ύπνο - και τώρα το απόγευμα είχα έξοδο, με φιλενάδες! :)))

Η υγρασία με εκνευρίζει, πολύ - μα το αντέχω

και
Η γιαγιά μου έχει ακόμα πατίνια - της τα κάναμε δώρο, μια χρονιά (για πλάκα!)
Η γιαγιά μου είναι 86, έχει 8 παιδιά, 20 εγγόνια και ήδη 14 δισέγγονα...(και εγώ είμαι από τα μεγαλύτερα εγγόνια της, να φανταστείς ! )

Καλό βράδυ, και καλή βδομάδα - φιλάκια :)))

Μετεωρίτης είπε...

1. επαληθεύεις ΝΑΤΑΣΣΑΚΙ λοιπόν το "αν η γιαγιά μου (σου) είχε πατίνια!!!" (φοβερό δώρο)!
2. πόσα;!! ΠΟΣΑ;;;
8 παιδιά;!!!!!!! και 20 εγγόνια;!!!
ΖΩΗ να' χετε λοιπόν !!!!

ΔΕΝ το κούνησα από το σπίτι!!

afrodiet είπε...

Αυτό το τραγούδι του Άσιμου το έχω σαν ύμνο.

Μετεωρίτης είπε...

κι εγώ AFRODIET!
Με εκφράζει απόλυτα!!

Ανώνυμος είπε...

Ο κύριος με τις χλιδές αγοράζει πολύ ακριβά την πολυτελή φυλακή, τους ολοένα και πιο στενούς ορίζοντές του. Αγοράζει επίσης και το πόσο σημαντικός φαίνεται στους υπόλοιπους. Μόλις σταματήσει να πληρώνει παύει να υπάρχει, γι αυτό και είναι τελικά άνευ πραγματικής σημασίας. Καλή εβδομάδα!

Μετεωρίτης είπε...

γεια σου chumba!
έτσι είναι όπως τα λες.
Ο ορίζοντάς τους είναι πάρα πολύ στενός και δεν ξεγελάνε κανέναν, ούτε τους εαυτούς τους. Δυστυχώς όμως, τους συναντάμε καθημερινά, ειδικά στο εργασιακό περιβάλλον...

Τα χρήματα όμως δεν αγοράζουν την επιτυχία, μόνο την πλασματική-φαινομενική.

Υπάρχει και ένα "γνωμικόν" που λέει κάτι για μεταξωτά βρακιά που θέλουν επιδέξιους κ**!!

ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ!!

Ανώνυμος είπε...

Kαλημέρα και καλή εβδομάδα μετεωρίτη.

Μετεωρίτης είπε...

KAΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ!
Ελπίζω να είσαι καλά μετά τον 40 πυρετό που είχες...!

Ανώνυμος είπε...

Nαί μετεωρίτη είμαι καλα πλέον.Πολυ καλα ευχαριστω... Την καλησπερα μου.

Μετεωρίτης είπε...

χαίρομαι, πάπιε μου,
γιατί ήσουν άρρωστος για τα καλά!
Τώρα πέρασαν τα δύσκολα, έχε το νου σου όμως, γιατί οι περισσότεροι είναι άρρωστοι...

Γκούχου, γκούχου!