ΣΠΑΓΓΕΤΙ WESTERN !!

Σήμερα γιορτάζουν τα σπαγγέτι. Κατ’επέκταση, γιορτάζουν και τα σπαγγέτι western.
Τα οποία δεν ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ με τίποτα. Δεν έχω δει ούτε το κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρθία λέμε (που είναι Πέκινπα, έτσι;). Χρόνια τώρα προσπαθώ να καταφέρω να δω western. Δεν το’ χω.
Κάπου βρήκα όμως μία παλιά, αυθεντική συνταγή.
Πώς να φάμε σπαγγέτι western και να μας αρέσει.
Ουουου (sorry, κάτι με ρώτησε ένας λύκος και του απάντησα).
Βάζουμε λοιπόν Μορικόνε στο c.d player. Ενδυματολογικά, είμαστε σετάκι με το έργο, φοράμε καουμπόικες μπότες, γιλέκο, καταλάβατε. Αμολάμε το λάσο μας. Μόλις σβερκώσουμε ένα αγροτικό πιστοποιημένο βοοειδές το πλησιάζουμε με τρόπο. Το πιάνουμε απ’ τα κέρατα. Το φέρνουμε δυο βόλτες να ζαλιστεί για να μην τσινάει.
Όταν το βοοειδές αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται, κάνουμε νεύμα στον Τζον (ένας είναι ο Τζον) να έρθει να το παραλάβει και να το σφάξει.
Κάπως έτσι εξασφαλίζουμε το μπέικον για την καρμπονάρα.
Πλάνο 2: Καβαλάμε το άλογο. Τρώνε τη σκόνη μας (σε λίγο θα φάνε και σπαγγέτι). Εισβάλλουμε σε κοτέτσι, ζμπρώχνουμε την κυρά (η οποία είναι ερωτευμένη μαζί μας κι ας την ζμπρώχνουμε) και της κλέβουμε δυο αυγά. Αν τα πεινασμένα στόματα είναι πολλά, κλέβουμε παραπάνω. Καλό είναι να κλέψουμε ΚΑΙ την κυρά, ώστε να έχουμε κάποιον να μας τσιγαρίσει το μπέικον.
Πλάνο 3: το καζάνι βράζει. Στο σαλούν οι πεινασμένοι καουμπόιδες περιμένουν να φάνε. Βγάζουμε την καραμπίνα και σκοτώνουμε αδιακρίτως 4-5 γιατί είναι πολλά τα στόματα-τα ριγγατόνι λίγα. Μαζεύουμε τα πτώματα, πληρώνουμε τους κομπάρσους και συνεχίζουμε την εκτέλεση.
Εκτελούμε τη συνταγή (και τους εναπομείναντες ζωντανούς) με πολύ πιστολίδι και όταν τελειώσουν οι σφαίρες, ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος.
Αντί για πιρούνια, τρώμε με σπηρούνια.

Με πλησιάζει ένας τύπος με γυαλισμένο μάτι. Κάτι θέλει να μου πει, αλλά ως γνωστόν, στα σπαγγέτι γουέστερν απουσιάζουν τα φωνήεντα.
-Έχει μια τρίχα η καρμπονάρα μου λέμε (λέει ο δυσαρεστημένος καουμπόι).
Με την άκρη του χεριού μου πιάνω το όπλο. Το βγάζω. Το κολλάω στο κούτελο του καουμπόι και βλέπω μια σταγόνα ιδρώτα να κυλάει μέσα στα μακαρόνια. Μπλιαχ. Από αυτήν ακριβώς την σταγόνα, το ποτήρι ξεχυλίζει. Αυτό ήταν.
Του ρίχνω μια σφαίρα και τσουβαλιάζεται κάτω. Νεκρός εντελώς.
-Ε, όχι και να μου πει εμένα αυτό το κάθαρμα ότι βρήκε μια τρίχα στο σπαγγέτι. Ξέρετε ρε ποιος είμαι εγώ;!!

-Ο ΓΙΟΥΛ ΜΠΡΙΝΕΡ!!!! φωνάζουν όλοι οι καουμπόιδες και γυρνάω αυτάρεσκα προς τον φακό.

Ε, κάπως έτσι τελειώνει η συνταγή, τι θέλετε, να σας πλύνω και τα πιάτα;