Ο ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ ΕΣΚΑΣΕ ΜΥΤΗ

Γεια σας, γεια σας !!

Εδώ και καιρό σκεφτόμουν να φτιάξω ένα blog, έτσι, για πλάκα. Ένα blog για γέλια, κυριολεκτικά. Εσείς που με ξέρετε, ξέρετε τι να περιμένετε, οι άλλοι, περιμένετε και θα δείτε. Σε αυτό το blog θα δημοσιευτούν αστείες (έτσι λέω!) ιστορίες που βρίσκονται στον σκληρό μου εδώ και καιρό. Εδώ, δεν έχουν χώρο οι προβληματισμοί (θα τους βρείτε σε άλλα blogs), αλλά επειδή δεν είμαστε και λοβοτομημένοι εντελώς, όλο και κάποιο "σοβαρό" ή μουσικό θεματάκι θα προκύψει. Κοινώς, ξεκινάμε και βλέπουμε.

Ο Πλάτωνας είπε (με πιο δικά του λόγια) ότι το "κωμικό" είναι το αυτάρεσκο αίσθημα ανωτερότητας που νιώθουμε όταν κάποιος παθαίνει κάτι. Όσο πιο celebrity είναι ο παθών, τόσο πιο πολύ γελάμε. Εγώ (και ο αγαπημένος μου συγγραφέας με το ατυχές όνομα Έρμαν Χέσε) πιστεύουμε ότι αυτός που κάνει χιούμορ, πρώτα από όλα αυτοσαρκάζεται και "τσαλακώνεται" και μετά ασχολείται με τους άλλους. Με λίγα λόγια, την πραγματικότητα ο καθένας μας την βλέπει με άλλο μάτι, το ίδιο συμβαίνει ΚΑΙ με το χιούμορ. Αστεία-αστεία, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους προλόγους. Ήμουν από αυτούς που στην Έκθεση έμπαινε βουρ στο ψαχνό (το... "φερόμενο" ως κυρίως θέμα που λένε και οι δημοσιογράφοι!).

Ινάφ, τώρα. Έχουμε και εγκαίνια!!