ΠΑΛΙ ΜΠΗΚΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ !

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά κάθε φορά που ο υπολογιστής μου παθαίνει έμφραγμα και θέλει το φιλί της ζωής, εγώ νιώθω σαν τον Εξορκιστή.
Είναι φανερό πως το Κακό κατοικεί μέσα του. Κι εγώ καλούμαι να το βγάλω. Και βαριέμαι τόσο μα τόσο πολύ!
Ο σωστός Χριστιανός πρώτα ξεκινάει τις προσευχές μπας και τη σκαπουλάρει. Παρακαλάω λοιπόν τον καλό Θεούλη να σώσει την ψυχή του υπολογιστή, να κάνει ένα θάμα και να διώξει τα κακά δαιμόνια που το έχουν κυριεύσει! Ο Θεός όμως δεν φτιάχνει τον κόσμο, τον υπολογιστή μου θα φτιάξει; Εντάξει λοιπόν, θα διαλέξω κι εγώ το δρόμο της επιστήμης: φορτσάρω τα αντιβάιρους και βλέπουμε. Παπάρια βλέπουμε (σόρι). Να, κάτι τέτοια μου ξεφεύγουν και περιμένω να με βοηθήσει ο Θεός…. Αφού η επιστήμη με προδίδει, εννοείται, επιστρέφω στο Θεό και του ζητώ ενισχύσεις. Κι Εκείνος, εισακούει τις προσευχές μου και μου στέλνει ένα σημάδι: βάζει το Χέρι του και πάνω στο μπάφερινγκ μου καίει το cd με έναν κεραυνό! Θάμα, θάμα!
Έχω πάρει το μήνυμα. Πρέπει να γίνει εξορκισμός!
Όσο ο πιστός αναζητά λύτρωση, ο διάολος μπαίνει ΚΑΙ ανάμεσά μας και οι Μετεωρίτες γίνονται κώλος.
-Εσύ φταις που δεν νίκησες τον Πειρασμό να κατεβάζεις τζάμπα και έχεις κατεβάσει πενήντα γίγα adventure games και τα τόρεντς έχουν ιούς και θα μας μολύνουν το σπίτι!
-Όχι, εσύ φταις που κάνεις συνέχεια κλικ, κλικ, κλικ πριν διαβάσεις τι γράφει, σου επιβάλω 40 μέρες νηστεία, χωρίς downloads, χωρίς τίποτα.
Και κάνουμε νηστεία μπας και μας λυπηθεί ο Θεός. Αλλά ο διάβολος έχει πολλά εικονίδια!!
Λίγο πριν την Κάθαρση, ρίχνουμε και μια εξομολόγηση (κορόιδα είμαστε; Αφού η θρησκεία μας συγχωρεί!). «Υπόσχομαι να μην υποπέσω σε πειρασμούς, να χρησιμοποιώ το pc για λόγους επαγγελματικούς και να μην κατρακυλήσω ξανά στην αμαρτία. Αμήν». Οι Μετεωρίτες είναι πλέον καθαροί. Τώρα, μπορεί να αρχίσει το ιερό έργο.

Θέλει πολύ γερό στομάχι να βλέπεις τον υπολογιστή σου να πεθαίνει. Πάντα αναρωτιέσαι μήπως γίνει κάτι και δεν ξυπνήσει ποτέ και που να βρίσκεις πάλι ένα σκασμό λεφτά να πάρεις καινούργιο εργαλείο! Φοβάσαι μην χάσεις ό,τι πιο πολύτιμο έχεις, τις συναυλίες του Bowie για παράδειγμα. Έχεις μετανοήσει, είναι φανερό, αλλά μπροστά σου εξελίσσεται ένα θρίλερ: ο υπολογιστής σφίγγεται και κάνει διαβολικούς θορύβους, πολεμάς το κακό, ο θόρυβος σου σφάζει την ψυχή! Πονάς μαζί με το πισί και έχεις ιδρώσει από την αγωνία, αφού τα ξέρεις!

Το ξέρω ρε ότι υπάρχουν και εξωτερικοί δίσκοι. Η Εκκλησία όμως δεν δέχεται την ύπαρξή τους και απαιτεί εξορκισμό. Πάμε παρακάτω.

Κάποια στιγμή το ζωντανό-νεκρό πισί επιστρέφει. Ανοίγει και αποκαμωμένος το βλέπεις να αναπνέει σιγά-σιγά. Έτσι άδειο που είναι σου προκαλεί μεγάλη θλίψη. Έχεις να περάσεις πολλά. Κάπου εδώ σας χαιρετώ γιατί δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Όχι για εκείνα που έγιναν αλλά γι’ αυτά που θα ‘ρθουν. Γιατί σύντομα πρέπει να κάνω format, δεν υπάρχει γυρισμός. Και συνέχεια το αναβάλλω. Βαριέμαι ρε γαμώτι και η τεμπελιά που με δέρνει είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ένα απ' τα επτά για την ακρίβεια.
Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι έχω τσακίσει κάτι σοκολατάκια και έχω φάει και ένα πεϊνιρλί, έχουμε να κάνουμε με δύο στα εφτά αμαρτήματα, αφού ΚΑΙ η λαιμαργία είναι στη λίστα. Τελικά, κατάλαβα γιατί κάθε φορά που κάνω format το παίρνω τόσο βαριά! Είναι βαθιά θρησκευτικός ο λόγος: αφού δεν μπορώ να σώσω την ψυχή μου, θα σώσω το πισί μου.