Π.Ο.Π ART

Ας πούμε ότι εμένα με λένε Σωτηροπούλου και τον κύριο τον λένε Κλαπαρχίδα. Τα ονόματα είναι τυχαία, ράντομ όπως λέμε σε φανατικά ελληνικά, η ιστορία όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή. Ο κύριος Κλαπαρχίδας λοιπόν δουλεύει (λέμε τώρα) σε κάποια Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που θέλει ένα τηλεοπτικό σποτ για να προβάλει τις ομορφιές του νησιού. Μιλάμε στο τηλέφωνο με τον παράγοντα.
-Τι ακριβώς θέλετε να επικοινωνήσουμε στο σποτ κύριε Κλαπαρχίδα μου;
-Λοιπόν, κυρία Σωτηροπούλου. Το νησί μας, όπως θα γνωρίζετε, είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών που έχουν αφήσει τα χνάρια τους παντού!
Τον ακούω και σημειώνω. Γράφω «σταυροδρόμι», «χνάρια», λέξεις κλειδιά. Όσο γράφω, επιμηκύνω τη λέξη «μάάάλιστα» όσο μπορώ, για να κερδίσω χρόνο και να κάνω σημειώσεις.
-Θέλω οπωσδήποτε να ακούγεται στο σποτ ότι ο Δίας διάλεξε για κατοικία του το νησί μας και παράλληλα να δείχνουμε ένα ηλιοβασίλεμα!
Ανατρίχιασα. Ο τύπος βρίσκεται ακόμα στην εποχή των καρτ-ποστάλ. Τέλος πάντων.
-Επίσης θα ήθελα να αναφέρεται στο σποτ ότι φημιζόμαστε για την φιλοξενία μας και ότι παράγουμε εξαιρετικό κρασί και τυρί, το τυρί μάλιστα είναι Π.Ο.Π.
-Μάάάλιστα.
-Ακόμα, θέλω να πούμε ότι τηρούμε τις παραδόσεις και οι μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, γίνονται ένα χαρμόσυνο γεγονός! Έχετε κάνει Πάσχα στο νησί μας;
-Όχι.
-Κακώς. Τέλος πάντων. Καλό θα ήταν να δείξουμε και πλάνα από μουσεία…
Μπεν Χουρ προντάξιον θέλει ο μάγκας, αλλά ο μάγκας είναι πελάτης και ο πελάτης, ως γνωστόν, έχει πάντα δίκιο.
-Να μου πείτε ποια μουσεία σας παρακαλώ.
-Κυρία μου, να μπείτε στο internet και να δείτε και τα μουσεία και τα ευρήματα. Εγώ θα σας τα πω; Μπείτε στη σελίδα μας και θα βρείτε πολλά στοιχεία.
Εκδηλώθηκε. Σιγά μην είχε επισκεφτεί ο Κλαπαρχίδας τα μουσεία. Για κανά κωλόμπαρο - πρώτο σκαμπό στο μπαρ τον κόβω - τέλος πάντων.
-Να πείτε ότι οι παραλίες είναι αμμώδεις και επίσης, να μην το ξεχάσω, να αναφέρετε οπωσδήποτε και την ευριζωνικότητα!
Τίποτα άλλο;
Κι όμως!!
-Και τέλος, θα ήθελα ένα καλό σλόγκαν που να ενισχύει τον εσωτερικό τουρισμό.
Να παροτρύνει τον κόσμο να έρθει στο νησί. Με δυο λέξεις.
Ο τύπος με δουλεύει. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό με 2 λέξεις είναι «είσαι μαλάκας»!!
-Κύριε Κλαπαρχίδα μου, έχουμε 15 δευτερόλεπτα στη διάθεσή μας. Που σημαίνει 30 λέξεις. Δεν μπορούν να χωρέσουν όλα αυτά μαζί!
-Α, δεν θέλω «δεν μπορώ»! Να τα συνδυάσετε ΟΛΑ! θέλω ΚΑΙ τον Δία ΚΑΙ τα μουσεία ΚΑΙ τα έθιμα ΚΑΙ την ευρυζωνικότητα ΚΑΙ το τυρί που, μην τα ξαναλέμε, είναι ΠΟΠ.
Μάλιστα.

Και κάθομαι τώρα εγώ η έρμη και κόβω, ράβω, φτιάχνω ένα κολάζ λέξεων που ανάθεμα αν όλες μαζί φτιάχνουν διαφημιστικό. Μάλλον σαν παραλήρημα μεθυσμένου μοιάζει.
-Ακολουθήστε τα χνάρια του Δία… θα σας οδηγήσουν σε αυτό το ευλογημένο νησί όπου το τυρί είναι ΠΟΠ και τα μουσεία… ΜΑ ΤΙ ΛΕΩ;!!
Πάμε πάλι.
…Σε αυτό το ευλογημένο νησί, που ο Δίας είναι ΠΟΠ και ο καλός Θεούλης έφερε την ευρυζωνικότητα μαζί με το περίφημο τυρί… (ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ, ΛΕΜΕ!!)
…Κάποτε ο Δίας κατοικούσε εδώ, αλλά ήρθε ο Θεός και τον έδιωξε…
Σε αυτό το ΠΟΠ νησί, το τυρί είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός και…

Άει στο διάλο πια! Βαρέθηκα τον κάθε Κλαπαρχίδα! Με έχει ταλαιπωρήσει τόσο πολύ, που του εύχομαι να πάθει τσιρλιπιπί από το ντόπιο τυρί και από την πολύ ευρυζωνικότητα να γεμίσει ιούς και να τον καταβροχθίσουν οι Τρόγιαν Μπάδερς! Να τον κλειδώσουν μέσα στο Μουσείο και να τον δαγκώσουν τα απολιθώματα του Δία! Και όταν έρθει το χαρμόσυνο Πάσχα, να τουμπανιάσει από τα πολλά κοψίδια και να τον φέρουν σηκωτό στα επείγοντα, έγκαιρα, βέβαια, γιατί το νησί διαθέτει ΚΑΙ αεροδρόμιο! Πώς του διέφυγε αυτή η λεπτομέρεια για το σποτ!! Γιατί, do believe me, δεν ξέρω αν το τυρί είναι ποπ ή πανκ, δεν ξέρω αν τα απολιθώματα είναι γνήσια ή μούφα, ούτε καν ξέρω αν αυτό το καταραμένο νησί έχει καλό κρασί, ένα όμως ξέρω με σιγουριά, ότι ο Κλαπαρχίδας είναι Κλαπαρχίδας και εγώ είμαι ροκ (αλλά μην με φοβάσαι!).