ΠΟΣΟ ΜΙΣΩ ΤΗ ΣΚΑΡΛΕΤ (ΝΟ 1.255)

Συνεχίζω ακαθέκτου τον πόλεμο που κάνω στην Σκάρλετ, πρώτον, γιατί βαρέθηκα να την βλέπω παντού, δεύτερον, γιατί βαρέθηκα να βλέπω τα βυζιά της παντού και τρίτον, γιατί αν δεν υπήρχε ο Γούντι Άλλεν να την βάλει στο Scoop και στο Βίκυ-Χριστίνα, το κοριτσάκι θα έπαιζε μόνο σε πατατιές, -μετά το «Χαμένοι στην μετάφραση» όλα τα άλλα ήτο μούφες. Ας αφήσω όμως τις φωτογραφίες να μιλήσουν από μόνες τους (λέμε τώρα, γιατί σιγά μην αφήσω τις φωτογραφίες να μας τα πουν όπως τα θέλουν).

Εδώ βλέπουμε την «από φωνή-μουν* κι από μουν*-φωνάρα» (κλεμμένος τίτλος από παλιό μου post) να ερμηνεύει Tom Waits. Το σύντομο αυτό ανέκδοτο σταματά ακριβώς εκεί που έφτασε το συγκλονιστικό lp της Σκάρλετ, δηλαδή, στον πάτο.

Εδώ βλέπουμε την προσπάθεια της Σκάρλετ να γίνει Μόνικα, χωρίς φυσικά να το καταφέρνει, αν εξαιρέσεις το φρύδι που είναι Μόνικα copy-paste. Το κορίτσι έβαψε τις χειλάρες της ώστε να θυμίζει Μόνικα, έφτιαξε και το φρύδι αλα Μπελούτσι, μέχρι και το μαλλί της έβαψε και το έσιαξε όπως η Μόνικα... δυστυχώς όμως, δεν έφτιαξε (ακόμα) το βυζί! Με πατημένο βυζί, με styling-ρομπάκι λουλουδέ, απέχει καραμακράν από τη θεά Μόνικα και μάλλον το κατάλαβε και κράτησε τη βαφή νο69 (το πλατινέ της Μονρόε).

Και τέλος, το Σκαρλετάκι, με παπούτσι που άμα εγώ το φόραγα ποτέ ο Γιάννης θα με χώριζε και θα κράταγε και τα παιδιά, με κόκκινο ζωνάκι, καφέ σορτσάκι, γκρι σουρί μπλουζάκι, (δεν βρέθηκε ένας φίλος να της πει "που πας έτσι κοπέλα μου;!) και, με κορμάρα (ας βρεθεί άντρας να μου πει ότι η Σκάρλετ έχει ωραίο σώμα). Πού ρε παιδιά, στο σινεμά έχει ωραίο σώμα; Στο σινεμά ακόμα κι ο Μπεν Στίλερ μοιάζει θεός κι ο άνθρωπος είναι ενάμιση μέτρο με τα χέρια ανάταση!