ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ (ΚΙ ΕΓΩ, Η ΙΕΡΟΣΥΛΗ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ..!)

Κυριακή, στο μπαρ που παίζω μουσική. Μπροστά μου κάθονται τρεις μπερδευτικοί πιτσιρικάδες, από αυτούς που δεν ξέρεις αν ακούνε Killers, Πέγκυ Ζήνα ή P.J Harvey. Αργά ή γρήγορα όμως θα εκδηλωθούν, που θα πάει;
Και εκδηλώνονται. Την ώρα που παίζω το Monkey Man της Winehouse.
-Μήπως έχεις Michael Jackson;
Δεν έχω. Η θήκη μου διαθέτει 32 mp3, επί 170 κομμάτια το καθένα, έχω περίπου 5.500 τραγούδια. Αλλά κανένα του μακαρίτη.
-Σοβαρά τώρα. Αν δεν είχε πεθάνει ο Michael Jackson θα μου ζητούσες Michael Jackson;
Το ερώτημα ήταν δύσκολο και ο μικρός μπλοκαρίστηκε. Κάνω αλλαγή, Jools Holland - Jamiroquai-Mood for love. Φοβερή εκτέλεση.
-Ο Michael Jackson είναι θεός, τολμά να πει ο μεσαίος.
-Θα σου πω κάτι. Έχω το Thriller αλλά από Ian Brown.
Οι πιτσιρικάδες κοιτάζονται. Δεν έχουν μυρωδιά.
-Ποιος είναι ο Ian Brown;
(Μάλλον ισχύει η εκδοχή της Πέγκυς. Για P.J δεν το συζητώ καν).
-Ο τραγουδιστής των Stone Roses. Και μην με ρωτήσεις ποιοι είναι οι Stone Roses.
Δεν τολμά να με ρωτήσει. Λέω να παίξω με τα νεύρα τους.
-Έχω και το Beat it σε λάτιν!
Οι πιτσιρικάδες με κοιτάζουν σαν να είχα φτύσει μέσα στο ποτό τους.
-Αυτό είναι ιεροσυλία! καταλήγει αυτός που δεν είχε ανοίξει ακόμα το στόμα του.
-Έτσι είμαι εγώ, ιερόσυλη. Λέω και βάζω τα ακουστικά. Για να γλιτώσω.
Δεν γλιτώνω. Ο μεσαίος κάτι μου λέει με τη νοηματική. Βγάζω τα ακουστικά.
-Να σε ρωτήσω κάτι; (λέει ο μεσαίος). Εσύ δεν παθαίνεις κάτι όταν βλέπεις τα video clips του Michael Jackson; Το MTV τα παίζει συνέχεια.
Α, εδώ το πράγμα αλλάζει. Αναστενάζω και το εννοώ!
-Τι λες τώρα… κατάθλιψη έπαθα… ειδικά όταν είδα το do you remember the time! Έκλαψα με μαύρο δάκρυ. Ξύπνησαν μέσα μου οι μνήμες.
Τους μπέρδεψα. Θα τους ξεμπερδέψω όμως.
-Βλέπετε, καλά μου παιδιά, όπως έκανα ζάπινγκ έπεσα πάνω σε αυτό το βίντεο. Ποια εμφανίζεται σε αυτό το βίντεο; Η Ιμάν. Ποια είναι η Ιμάν; Η γυναίκα του Bowie. Που έχει να κάνει χρόνια συναυλία!! Και περιμένω μετά το Reality- εγώ και κάποια εκατομμύρια- να βγάλει καινούργιο c.d. Και δεν βγάζει! Και θέλω να τον ξαναδώ! Γιατί εγώ πιστεύω στον μονοθεϊσμό. Και ένας είναι ο Θεός: ο Bowie. Αυτά!!!
Με κοιτάνε αμίλητοι. Επιτέλους, το βούλωσαν. Πληρώνουν και φεύγουν πικραμένοι.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε το tribute στον David που κράτησε καμιά ώρα. Μέχρι και το sex and the church έπαιξα. Είπαμε, είμαι ΙΕΡΟΣΥΛΗ!!!