ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ (ΑΛΛΑ ΒΑΖΩ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΓΓΕΛΙΑ)

Τι πάει να πει «που είμαι»;
…Εδώ είμαι! Παντρεύτηκα, μέθυσα, συνήλθα, πήγα Ναύπλιο, γύρισα, έγραψα ένα post, δεν το ανέβασα ποτέ γιατί φάγαμε την τεσσάρα από την ΑΕΚ, έκανα τουμπεκί για μια βδομάδα, ύστερα έφαγε ο ΠΑΟ την τεσσάρα οπότε επέστρεψα, φουλ ντοπαρισμένη από τη στέρηση του διαδικτύου, καθώς και από ένα σωρό άλλες στερήσεις που βασανίζουν μία έγκυο – και να σκεφτεί κανείς πως κάποτε έλεγα πως λατρεύω τα παιδιά αλλά ΜΟΝΟ των άλλων και ειδικά όταν κοιμούνται…
Ήδη με τον Γιάννη -σύζυγο-τώρα-πια- έχουμε γίνει μπίλιες σχετικά με το αν το παιδί πρέπει να αποκτήσει μηχανή ή όχι. Με τρόμο διαπιστώνω πως λέω ναι στην μοϊκάνα (βρέφος με μοϊκάνα), λέω ναι στο να βάζουμε στο παιδί Sex Pistols, λέω ναι ακόμα και στο να το αφήσουμε να αποφασίσει αν θα γίνει ΑΕΚ ή Θρύλος, αλλά λέω ΟΧΙ στη μηχανή!! Μεταξύ μας, πουλάω μηχανή (του Γιάννη, δεν χρειάζεται να το μάθει ο Γιάννης όμως, μια ωραία μέρα θα γυρίσει σπίτι και θα λείπει η μηχανή!!) δεν ξέρω πόσα κωλοκυβικά, το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι μαύρη και μαύρη είναι η μοίρα μου αν κάνω γιο και μου τον κάνουν οι φίλοι του Γιάννη Easy Rider. Αλλά και κορίτσι να είναι, δεν γλιτώνω, θα πρέπει να πάψω να κάνω παρέα με την Meniek που σίγουρα θα αποτελέσει κακή επιρροή για το παιδί! Ουφφφ… Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω ήδη αγχωθεί και από το άγχος δεν τρώω τίποτα και έχασα ένα κιλό!!!

Ξέρω τι μουσική θα βάζω στο μπεμπίνι, γιατί σε λίγο καιρό θα έχει αυτάκια και θα μπορεί να μας ακούει. Ξέρω πώς να του μιλήσω για τον ρατσισμό, για την δεξιά και για το overdose του internet. Ξέρω πως θα του μιλήσω για το σεξ!! Όλα τα έχω σκεφτεί, η μητέρα, αλλά ειλικρινά, όταν σκέφτομαι το ενδεχόμενο της μηχανής, φρικάρω!

Κατά τα άλλα καλά, στο σπίτι καλά, όλοι καλά, έχουμε καταφέρει να συγκινήσουμε φίλους, συγγενείς, πεθερούς και πεθερούς, ξέχασα να σας πω ότι στον γάμο φορούσα κόκκινα και τα μαλλιά μου ήταν μία super disco αφάνα που προκάλεσε εγκεφαλικό σε κάτι γιαγιάδες (το αβυσσαλέο ντεκολτέ (λέμε τώρα) ήταν το οριστικό χτύπημα του Χάρου), ξέχασα επίσης να σας πω ότι κάναμε φοβερή είσοδο με το Heroes του Bowie και ότι χορέψαμε το Wild is The Wind, κι άλλα πολλά έγιναν στον γάμο, όπως το ότι αγάπησα ακόμα περισσότερο τους φίλους του Γιάννη (κι ας έχουν ήδη αγοράσει αντιανεμικά στο βρέφος για τη μηχανή), μίσησα ακόμα περισσότερο κάτι μακρινούς σαν ανάμνηση συγγενείς που με συμβούλευαν να μην καπνίζω και να μην χοροπηδάω, επίσης, δεν σας είπα ότι το Ναύπλιο ήταν ωραιότατο όπως πάντα, και ο Θρύλος ήταν ωραίος όπως πάντα και δεν πάει στα κομμάτια και η μηχανή, άμα θέλει μηχανή το παιδί ας την πάρει, σιγά μην γίνω εγώ η κακιά και δειλή μάνα-μητέρα-μαμά, ας κάνει ότι θέλει το σκασμένο, το μόνο που με νοιάζει είναι να περάσει ο καιρός, να ξεφορτωθώ την κοιλιά, να ξεφορτωθώ τα κιλά που θα πάρω, α, και τη μηχανή, για να μην ξεχνιόμαστε…
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΜΗΧΑΝΗ…